در بحبوحه برگزاری سی و ششمین جشنواره فیلم فجر و درست در روز دوم بعد از نشست خبری فیلم «شعله ور» تصاویری از مژگان صابری، بازیگر زن این فیلم با توضیح «رفتار عجیب بازیگر فیلم شعله ور مقابل دوربین» دست به دست شد که سر و صدای زیادی به راه انداخت. تنها چند ساعت بعد از انتشار این تصاویر عده ای در توییتر هشتگ «مژگان_صابری» را داغ کردند و دلیل رفتار ایشان را ابتلا به بیماری اوتیسم شرح دادند‎: کاربری نوشت: «مژگان صابری اوتیسم داره، با مسخره کردنش فقط باعث می شیم آدم هایی که مثل ما نیستن از ورود به جامعه بترسن. این دنیا، دنیای همه است. به همه کسانی که نفس می کشند اجازه زندگی بدهیم»، کاربر دیگری توییت کرد: «در دنیای موازی آدم ها همدیگر را قضاوت نمی کنند»، کاربری نوشت: «حضور مژگان صابری روی پرده سینما چقدر برای بسیاری الهام بخش خواهد بود. یادمان می دهد همه مثل هم نیستیم. بعضی مغزها به شیوه ای متفاوت کار می کنند و دنیا را جور دیگری می بینند. چه بسا دنیای آنها از ما قشنگ تر باشد»، کاربر دیگری توییت کرد: «آی آدم های دنیای مدرن! آدم های مبتلا به اوتیسم در توانایی برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند. آنها متفاوت هستند. همین!» در نهایت بعد از گذشت یک روز از تمام این اتفاقات ورق برگشت و یکی از عکاسان خبری در صفحه اینستاگرام خود متنی را در توضیح این حواشی منتشر کرد و نوشت: «ایشون اوتیسم ندارند، بنده شخصا سوال کردم از عوامل و کارگردان و حتی خواستم با خودشون هم تماس بگیرن که گرفتن و گفتن خودش هم گفته نه، همچین چیزی نیست» بعد از آن بود که توییت ها هم رنگ دیگری گرفت و عده ای نوشتند: «متاسفانه مثل همیشه مطلب کذب داره دست به دست میشه و تکذیبیه اش هم به گوش کسی نمی رسه. خانم نگین حسینی مدعی شدن که مژگان صابری اوتیسم داره، حالا سفیر اوتیسم اعلام کرده خیر، ایشون اوتیسم نداره. طفلک صابری تا آخر عمرش باید تاکید کنه اوتیسم نداره.» با همه اینها اما هشتگ «مژگان_صابری» همچنان در توییتر می چرخد. شاید بهترین اتفاق تمام این حواشی، افزایش سطح آگاهی نسبت به بیماری اوتیسم و شیوه برخورد صحیح با این بیماران بود که در توییت ها دیده شد و ماندگار می ماند‎: کاربری که فرزندش مبتلا به اوتیسم است همان روزی که هشتگ خانم بازیگر داغ شد و قضاوت ها بالا گرفت، نوشت: «یکی از جالب ترین انتقادهایی که به خانم صابری دیدم این بود که ایشون به خاطر رفتار متفاوتش بهتره جاهای عمومی نیاد که بهش ترحم نشه. عزیز گرامی! شما باید ایشون رو به خاطر توانایی هاش تحسین کنی. اگر حس ترحم دیدی در خودت، باید در طرز فکرت تجدید نظر کنی، نه اینکه بگی ایشون بیرون نیاد.»