روزی مصدق جوان که تازه پا به میدان سیاست گذاشته بود، مورد حمله و تعریض قرار گرفت و به تختخواب پناه برد. مادرش با تحکم به او گفت: «بلند شو... مگر تو نمی دانی که هرکس تحصیل حقوق کرد و در سیاست وارد شد باید خود را برای هرگونه افترا و ناسزا حاضر کند... باید بدانی که وزن اشخاص در جامعه به قدر شدایدی است که در راه مردم تحمل می کنند». مصدق بلند شد و سال ها بعد در دادگاه فرمایشی بعد از کودتا گفت: «حیات، عرض، مال و موجودی من و امثال من در برابر حیات و استقلال و عظمت و سرافرازی میلیون ها ایرانی و نسل های متوالی این ملت کوچک ترین ارزشی ندارد و از آنچه برایم پیش آورده اند هیچ تاسف ندارم و یقین دارم وظیفه