عمده بنگاه های تولیدی کشور دارای ویژگی های مشترکی از جمله استفاده از تکنولوژی های قدیمی، نداشتن نگاه جهانی در تولید محصولات و بسنده کردن به بازارهای هدف محلی و ملی، کوچک مقیاس بودن، عدم توجه به اصول مشتری مداری، کیفیت پایین در مقایسه با رقبای خارجی و عدم اتکا به دانش و فناوری نوین هستند. این عوامل موجب شده اند آن دسته از صنایعی که در معرض رقابت خارجی قرار دارند نتوانند عمر طولانی در بازار داشته باشند. اگر نگاهی به ساختار صنایع بزرگ کشور نیز بیندازیم، متوجه می شویم صنایع بزرگ کشور نیز عمدتا دولتی یا شبه دولتی هستند که به لطف فضای انحصاری و بعضا تعرفه بالای گمرکی به حیات خود ادامه می دهند.