این گزارش قصد یک راهپیمایی مفرح دارد... یک راهپیمایی در میان سه کتاب عجیب تاریخ ادبیات داستانی جهان با نام های «زندگی و عقاید آقای تریسترام شندی»، «ژاک قضا و قدری و اربابش» و «خاطرات پس از مرگ براس کوباس». این سه کتاب به ترتیب از آن لارنس استرن (1768-1713) نویسنده طناز ایرلندی، دنی دیدرو (1784-1713) نویسنده و فیسلوف فرانسوی و در نهایت ماشادو د آسیس (1908-1839) داستان نویس و شاعر برزیلی است.

اما برای آغاز این راهپیمایی هیچ چیز بهتر از این نیست که به آغاز کتاب «ژاک قضا و قدری و اربابش» ناخنک بزنیم. آغازی که معرف گویای این سه رمان ضدژانر، طناز و بدیع است: