عصر یکشنبه دوازدهم فروردین یکهزار و سیصد و نود و هفت مردی خوش قلب از یکی از آبادی های گشت (سیستان و بلوچستان) به نام زراگی که در حدود 20 کیلومتری این شهر واقع است حرکت می کند تا بعد از کار و زحمت در باغ نخلش به منزل برگردد، چند کیلومتری در جاده اصلی سراوان-گشت نرفته بود که ناگاه متوجه فرو نشست بخشی از آسفالت جاده می شود، حرکت را آرام کرده و کنار جاده توقف می کند و محل حادثه را بررسی و متوجه نشست زمین و خالی شدن بخشی از زیر آسفالت جاده می شود که برای ماشین های عبوری بسیار خطرناک است و با خود می گوید اگر ماشینی از روی آن عبور کند حتما واژگون می شود و ممکن است منجر به فاجعه ای جبران ناپذیر شود. احساس انسان دوستی اجازه حرکت به او نمی دهد و فورا با پلیس و راهداری تماس می گیرد و تا زمان رسیدن آنها خود کنار جاده می ایستد و به ماشین های عبوری هشدار می دهد از این سمت عبور نکنند. مدتی منتظر نیروهای پلیس و راهداری می ماند و نقش آنان را ایفا می کند و بعد از حضور نیروهای امدادی پلیس و راهداری مورد تشویق قرار می گیرد و از این مرد خوش قلب، انسان دوست و فداکار که محمد طاهر حسین بر نام دارد، تقدیر می شود.