کمی قبل از رسیدن نوروز، حال من هم بهتر شده بود. دلخوش بودم به دو کتاب تازه ام که منتشر شده و در کتاب فروشی هاست. اولی رمانی به نام «گفتن عین نگفتن» و دومی مجموعه مقالات «نام ها بین سکوت و صدا» که 10 سال منتظر مجوز بود و بالاخره در انتهای سال 96 به مجوز رسید. به جز این کتاب های تازه، تجدید چاپ چند رمان و کتاب شعر هم در یکی دوهفته مانده به نوروز، اتفاق های خوبی بود که اندکی حالم را خوب کرد. سال که تحویل شد و تعطیلات آغاز، مثل هرسال گشتی در شهر زدم و برای بارچندم به کاخ گلستان رفتم. مثل همیشه غرق در آثار درخشان و تکرارنشدنی محمودخان صبا، کمال الملک و نقاشان دوره قاجار شدم و از روزگار لذت بردم.