از آنجایی که مدیران وقت و زمان زیادی برای جلسه های شور و مشورت با احزاب و اقشار صرف می کنند و نتایج جلسه را مو به مو در سیاست هایشان به کار می گیرند، بر آن شدیم که ویژگی های این نوع جلسات را برای مدیران جوان شرح دهیم تا نشان دهند چیزی کم از مدیران باتجربه ندارند.

- یادتان باشد لباس فرم جلسه برای آقایان کت و شلوار و خانم ها مانتو و مقنعه سیاه یا سرمه ای ست. اگر کوچکترین رنگی در لباستان باشد نشان می دهد جلسه را جدی نگرفته اید. چندتا از جوانترهای مجلس هم می توانند پیکسل نقشه ایران یا لوگوی سازمان را گوشه کتشان بزنند که یعنی قضیه برایشان حیاتی است.

- آقایان مدیران سعی کنید فقط روی میز آب بگذارید؛ حتی اگر جلسه تان 4 ساعت طول بکشد. آن هم برای هر دو نفر یک بطری کوچک. چرا که خوراکی باعث می شود حواس حضار از سخنان گرانبهایتان پرت شود. اگر لیوان هم نگذارید که چه بهتر. می توانید بطری های آب را برای جلسه بعدی ذخیره کرده و از ریخت وپاش بیش از حد در اداره تان جلوگیری کنید.

- لازم است یک مسئول جلسه انتخاب کنید. کار او این است که چند متن تشکر از ایده ناب و اقدامات بی نظیر شما به برخی از نورچشمی ها بدهد تا بخوانند. بعد از آن مسئول محترم میکروفن را در اختیار بگیرد که خوبی های رئیس را گوشزد کند تا مبادا حضار به فکر کوچکترین نقدی از او بیفتند.

- یک مرد چاق و نامرتب برای عکاسی انتخاب کنید که هر پنج دقیقه یکبار دوربین را در حلق میهمانان فرو کند. بگذارید در طول جلسه هرجای اتاق که دلش می خواهد برود. نهایتا باید چهار عکس از مدعوین و صدها عکس از شما در حالت های مختلف، از پشت و جلو گرفته باشد. جوری که وقتی در اینستای سازمان گذاشتید همه کف و خون بالا بیاورند.

- چند نفر قلم و کاغذ در دست بگیرند که یعنی در حال نت برداری از سخنان رئیس اند و هیچ نکته ای از چشمان تیزبینشان دور نمی ماند. البته اگر برگه هایشان را از زیر دستشان بکشید، می بینید که درحال کشیدن جوجه و خانه و درختند.

- مسئولان جلسه هی بروند بیرون و الکی با تلفن حرف بزنند تا هماهنگی جلسه به نظر کار دشواری بیاید. می توانید گوشیتان را هم در حالت ویبره قرار دهید که هم دیگران را آزار دهید هم به همه بفهمانید چه شخصیت مهمی هستند.