بعد ساختاری در سرمایه فکری تحت عنوان سرمایه ساختاری (سازمانی) تعریف می شود. سرمایه ساختاری مجموع دارایی هایی است که توانایی خلاقیت سازمان را ممکن ساخته و بهبود می بخشد. ماموریت شرکت چشم انداز، ارزش های اساسی، استراتژی ها، سیستم های کاری و فرآیندهای درونی یک شرکت می تواند در زمره این نوع دارایی های برشمرده شود. سرمایه ساختاری یکی از اصول زیر بنایی خلق سازمان های یادگیرنده است. بنابراین در صورتی که کارکنان یک سازمان دارای توانایی ها و قابلیت های کافی باشد، حتی اگر ساختار سازمانی مرکب از قوانین و سیستم های ضعیفی باشد نمی توان از این قابلیت ها و استعدادهای کارکنان در جهت خلق ارزش و دستیابی به عملکرد