جامعه شناسی و فلسفه چندان حرف های خوشایندی نمی زنند؛ به تعبیر پی یر بوردیو «جامعه شناسی علم آزاردهنده است» چرا که نسبت به بدنه سیاسی و مردم رویکردی انتقادی دارد.

این روزها تنها چیزی که همگی بر سر آن توافق داریم این است که «همه ناراضی هستیم» از مردم عامه گرفته تا نخبگان و مسئولان همه در حال انتقاد هستند. اینکه ما در وضعیت مطلوبی به سر نمی بریم و با چالش های بسیاری مواجه هستیم، امری بدیهی است و در آن شکی نیست اما در این فضا، این پرسش مطرح می شود که مخاطب این همه نقد چه کسی است؟ چه کسی باید پاسخگوی این نقدها باشد؟ به نظر می رسد که کسی مسئولیت وضعیت موجود را عهده دار نیست و این اتفاق عجیبی است.