29 مرداد 1367 در پی اعلام رسمی اعلام دبیرکل سازمان ملل متحد میان ایران و عراق آتش بس برقرار شد. طولانی ترین جنگ متعارف در قرن بیستم و دومین جنگ طولانی این قرن پس از جنگ ویتنام که نزدیک به 8 سال به طول انجامید، به صورت رسمی در 31 شهریور 1359 یعنی 22 سپتامبر 1980 از سوی رژیم بعث عراق به جمهوری اسلامی ایران تحمیل شد.

پس از نزدیک به 8 سال جنگ، در روز 27 تیر 1367 قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل که از نظر کمی و تعداد واژه های به کار گرفته شده مفصل ترین و از نظر محتوا، اساسی ترین و از نظر ضمانت اجرایی، قوی ترین قطعنامه شورای امنیت در مورد این جنگ بود، از سوی ایران پذیرفته شد و امام خمینی(ره) 2 روز بعد در 29 تیر 1367پیامی درباره پذیرش قطعنامه صادر و از آن به عنوان «نوشیدن جام زهر» تعبیر کرد. پذیرش این قطعنامه هرچند به معنای پذیرش آتش بس از سوی ایران بود، ولی عراق به حملات خود ادامه داد و مجددا با ورود به خاک ایران تلاش کرد تا نقاط مهمی از جمله خرمشهر را به دست بیاورد تا با وضع بهتری در مذاکرات حضور داشته باشد؛ اما موفقیتی به دست نیاورد و سرانجام در نیمه شب 29 مرداد 1367 (20اوت 1988)، آتش بس بین ایران و عراق برقرار شد.

29 مرداد 1332 یک روز پس از کودتای 28 مرداد 1332، دکتر مصدق و چند تن از یارانش از جمله دکتر صدیقی و دکتر شایگان در خانه ای در خیابان کاخ (فلسطین) دستگیر و زندانی شدند. آنان عصر 28 مرداد هنگامی که خانه دکتر مصدق زیر گلوله بود از راه دیوار خانه خارج شده بودند. در همین روز بسیاری از مقامات و هواداران دکتر مصدق دستگیر شدند.

میرزا رضا کلهر، خوشنویس صاحب سبک و شهیر دوره قاجاریه 29 مرداد 1271 ه.ش در اثر بیماری وبا درگذشت. او از نستعلیق نویسان زبردست مهم تاریخ هنر ایران است که شیوه خاصی در نستعلیق نویسی به وجود آورد. این شیوه بر نستعلق نویسان پس از او و تازمان حاضر بسیار موثر بوده و شیوه رایج در نستعلیق نویسی دوران معاصر شده است.

کلهر در جوانی به سبب زندگی ایلی به سوارکاری و تیراندازی تمایل داشت. از این رو مردی خوش بنیه و نیرومند بار آمد. بعدها به کار خوشنویسی رو آورد؛ به تهران آمد و نزد میرزا محمد خوانساری شاگرد محمد مهدی تهرانی خوش نویسی را آموخت. از آنجاکه از استادان خود پیشی گرفت از روی خطوط باقی مانده از میرعماد مشق کرد. کلهر به دربار فراخوانده شد و استاد ناصرالدین شاه شد. ناصرالدین شاه دستور داد او در وزارت انطباعات به کار گمارده شود اما از آنجاکه میرزا مردی بلندهمت و آزادمنش بود نپذیرفت و به کتابتی مختصر و دستمزدی اندک می ساخت. یک بار که ناصرالدین شاه به مشهد می رفت به شوق زیارت آستانه حضرت رضا در اردوی شاه ملازم شد. او در این سفر در ضمن سفر کار خوشنویسی روزنامه وقایع اتفاقیه را انجام می داد که به تدریج چاپ می شد. پس از بازگشت از خراسان با شیوع همگانی وبا در تهران، او هم مبتلا شد و جان باخت.