آنچه باعث شد یوزپلنگ به این روز بیفتد عدم تعادل میان ماهیت زندگی یوز با شیوه های حفاظتی در ایران است. یوزها جابه جایی های گسترده و قلمرو وسیع دارند در حالی که رویکرد حفاظت از مناطق چهارگانه، رویکردی مبتنی بر میزان همکاری با سازمان جنگل ها و وزارت صنعت، معدن و تجارت است. مناطق چهارگانه عموما کوچک بوده و از هم فاصله دارند از این رو یوز به واسطه سبک زندگی خود بارها از این محدوده ها خارج شده و از کنترل سازمان حفاظت محیط زیست خارج می شود. در مناطق آزاد یوزپلنگ با انواع تهدیدها مانند جاده، معدن، شکار غیرمجاز، سگ گله و.. مواجه است و همین امر سبب ضعیف و تلف شدن آنها می شود. متاسفانه در حال حاضر شرایط یوز در فلات مرکزی دچار بحران شده است و جمعیت یوز در این منطقه در اندازه ای نیست که بتوان برای آن کاری کرد (درحالی که شاید 10 سال پیش می توانست این موضوع راهگشا باشد اما با این جمعیت در هر جای دنیا هم که بودیم نمی توانستیم این گونه را در این مناطق حفظ کنیم). اما در مناطق شمالی زیستگاه یوز یعنی پارک ملی توران و پناهگاه حیات وحش میاندشت باید هماهنگی بین سازمان محیط زیست، سازمان صنعت، معدن و تجارت و منابع طبیعی اتفاق بیفتد تا کریدورها در خارج از مناطق چهارگانه حفاظت شوند. جاده ها از دیگر چالش های ما هستند و بسیاری از گونه های ارزشمند ما در مسیر عبور از آنها تلف می شوند، بدون آنکه شاهد تغییر رویکردی در احداث آنها و رعایت مسائل محیط زیستی باشیم.