برای مصرف منطقی دارو همکاری پزشک، داروسازو بیمار لازم است. نباید به کودکان فقط با نصف کردن یا کم کردن دوز، دارو بدهیم. گاهی کودکان به داروی بیشتری نیاز دارند. تجمع دارو در کودکان بیشتر اتفاق می افتد. همچنین به سالمندان نباید خود سرانه دارو بدهیم. بیماران مبتلا به دیابت، فشارخون بالا، چربی خون بالا، بیماران کبدی، کلیوی باید مراقب باشند. کسانی که یک تغییر ناگهانی در زندگی خود ایجاد می کنند باید مراقب مصرف دارو باشند و با پزشک خود مشورت کنند. چون ممکن است سوخت وساز بدن شان تغییرکند که با دارو سازگار نباشد.

باید بدانیم سردرد، سرماخوردگی و دل درد ساده، خستگی ناشی از کار زیاد و بی خوابی، کسالت های جزئی هستند که تشخیص آنها توسط استاندارد خدمت به داروساز تفویض شده است. ما می توانیم داروهای بدون نسخه را از داروخانه تهیه کنیم. این که تا چند روز می توانیم مسکن تب بر استفاده کنیم به عهده داروساز و داروخانه است.

بله. مصرف سیگار، نوع تغذیه و میزان ورزش روی مصرف دارو اثرگذار است. مثلا یک فرد دیابتی که هر روز نیم ساعت پیاده روی می کند و با مصرف میزان مشخص از انسولین یا داروی خوراکی، قندش کنترل می شود. اگر به علت مشکل دو یا سه هفته خانه نشین شود، باید دوز مصرفی داروهایش تغییر کند.

اگر کسی داروی کاهنده چربی خون مصرف می کند و اگر به عللی نیاز به آنتی بیوتیک داشته باشد، باید به پزشک اطلاع دهد تا دارویی تجویز کند که با آن تداخل نداشته باشد.

همیشه نه، اما وقتی بعد از سرماخوردگی یک عفونت باکتریایی ایجاد شود، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک مناسب تجویز کند.

در بدن ما برخی میکروب های مفید وجود دارد . مصرف آنتی بیوتیک این میکروب های مفید را نیز از بین می برد. علت ضعف از بین رفتن این میکروب های مفید است که با مصرف محصولات پروبیوتیک یا خود پروبیوتیک ها که در داروخانه عرضه می شود، بهبود می یابد.