عادل فردوسی پور یک اتفاق بود. دو دهه پیش دقیقا شبیه یک حادثه متولد و معرفی شد. پیوست به فهرست نام هایی که طرفدارانی برای تمام عمر دارند و با اطمینان از نگاهی خطاپوش به عملکردشان می توانند بابت اشتباه ها و

نقطه ضعف های خود هم نگرانی نداشته باشند. چنان که در طول این دو دهه فردوسی پور نه تنها فکری به حال بیان ضعیفش نکرد بلکه حتی حرکات پریشانش در مقام مجری به شکلی ناخودآگاه جلوه ای نمایشی یافت. فردوسی پور از چیزی که بود لذت می برد