واحدهای عادی ارتش در فرماندهی جنوب شارون وظایف دیگری داشتند، مثل گشت زدن در مرز طولانی با مصر و نبردهایی که طی جنگ فرسایشی سه ساله در طول کانال سوئز رخ می داد، بود. بنابراین شارون به یک واحدی نیاز داشت که وظیفه منحصر به فرد آن نبرد با تروریسم باشد. حقیقت این بود که شارون یک واحدی می خواست، کوچک، محدود به تعدادی نفرات که مستقیما به او گزارش بدهند و با همان ذهنیت او به دستوراتش عمل کنند.

زمانی که تصمیم گرفته شد که چه کسی این واحد تازه را رهبری کند، ذهن شارون فورا به سمت مئیر داگان رفت و رخدادی را که اواسط سال 1969 در شمال صحرای سینا روی داد به یاد آورد. سازمان فتح، راکت های کاتیوشا را که