تولید فرش دستباف دارای مشکلات فراوانی است که در صورت توجه مسئولان مربوطه به آن می توان از این صنعت که روزگاری بعد از نفت، حرف اول را در صادرات غیرنفتی می زد، برای توسعه و رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال برای جوانان بهره برد. در بیشتر مناطق روستایی کشور بخصوص در آذربایجان شرقی که از قطب های تولید فرش دستباف کشور محسوب می شود، بیشتر روستاییان به فرشبافی بویژه به صورت خانوادگی اشتغال دارند.

به عنوان نمونه در روستای «بنگین» شهرستان مرند، که روزگاری بیشتر ساکنان آن به فرشبافی اشتغال داشتند، در حال حاضر تنها چند خانواده انگشت شمار این کار را انجام می دهند که در صورت حمایت می توانند ضمن افزایش بافندگان، در رونق اقتصادی و رفع بیکار در منطقه نیز سهم بسزایی داشته باشند.

برخی از فرشبافان این روستا در گفت و گو با «ایران» به مشکلات خود اشاره کردند و گفتند: یک خانواده 4 نفره در این روستا برای بافت یک فرش دستباف با اندازه 3 در 3، باید 6 ماه زمان صرف کنند تا حاصل دسترنج خود را برای فروش عرضه کنند.

از طرفی، به دلیل اینکه مورد حمایت نیستند، که تضمینی برای خرید فرش از آنان باشد، فرش به قیمت 7 تا 10 میلیون تومان توسط دلالان خریداری می شود که از این مقدار نزدیک به 3 میلیون تومان هم مواد اولیه بافت فرش است؛ یعنی یک خانواده 4 نفره با بیش از 180 روز کار مداوم تنها کمتر از یک میلیون درآمد کسب می کنند.

این در حالی است که اگر دولت طرح های حمایتی چون خرید تضمینی فرش، تامین مواد اولیه، ارائه تسهیلات برای رونق کار را به فرشبافان بدهد، این افراد با رغبت بیشتری به کار تولید و اشتغال در این حرفه که به دلیل در سایه قرار گرفتن در حال فراموشی است، خواهند پرداخت.