احمد غفاری نقاش، از کشف های او بود و کشاندنش به دنیای روشنفکران و خبرگان هنرهای تجسمی. شیفته سادگی های او بود و صمیمیت کودکانه اش هم آنچه در خور او هم بود. احمد غفاری بود که زنگ زد و گفت پای احمدرضا را بریدند. دیابت داشت او را می کشت. احمدرضا دالوند.

باورم نمی شد چند روز پیش از آن بود که دالوند زنگ زد و گفت با گیاهخواری، پنجاه کیلو وزن کم کرده ام. کت و شلوارهایم، پیراهن هایم را بردم خیاط، اندازه ام کند. گفت ای ها مال کدام هیولایی بوده؟ گفتم خودم و غش غش خندید. و گفت دیابتم تمام شد. از مرگ جستم… حالا احمد غفاری چه می گوید؟ پایش را بریدند!