بن گال یک ارتباط رمزدار را بین دفترش در ناصره و پست های فرماندهی داگان در مرز شمالی و داخل لبنان برقرار کرده بود. افرئیم اسنه که در آن زمان افسر ارشد در فرماندهی شمال بود با اشاره به یادآوری اولین باری که بن گال او را از فعالیت مخفی آگاه کرده بود، گفت: «اولین چیزی که او نشانم داد، گوشی بود و گفت که به این ترتیب یهوشا (ساگوی) نمی تواند گوش بدهد و آمان می تواند خودش را به دریاچه بیندازد.» اسنه گفت که رفتار بن گال و ایتان «نسبت به ساگوی که یک کبوتر احمق بود و سعی می کرد که هر ابتکار اولیه را داغان کند، درست بود.» مدتی طول نکشید که ساگوی نزد نخست وزیر بگین رفت تا از بن گال و داگان شکایت کند که آنها