یقینا «عبدالله دوامی» اصلح ترین نماینده مکتب تهران است. وی که به سال 1270 در روستای طاد تفرش دیده به جهان گشود به شهادت روح الله خالقی، استاد برگزیده نواهای ضربی و تصنیف بود و تمام اهل فن وی را در ضربی خواندن بی مانند می دانستند. او که در مکتب اساتیدی چون میرزا عبدالله، میرزا حسینقلی، حسین خان اسماعیل زاده و ملک الذاکرین پرورش یافت، هنرمندان بسیاری همچون محمود کریمی، شجریان، پایور و رضوی سروستانی را تربیت کرد. او در گفت وگویی که با محمدرضا لطفی انجام داده ، معتقد است تصنیف ابتدا در تهران مرسوم نبوده و پس از آنکه تهران به پایتختی رسید، نوازندگان و هنرمندان به پایتخت کشیده شدند. عبدالله دوامی