استاندار از فولاد که نیست. او هم اعصابی دارد که ناخواسته به هم می ریزد. به قول معروف از کوره درمی رود. خودتان را بگذارید جای استاندار خوزستان. خودتان را بگذارید جای همین مرد خوش روی ساده زیست نسبتا جوان. از اول سیل تا حالا بعید می دانم یک شب خواب راحت کرده باشد. از یک طرف بیش از دیگران به عمق فاجعه واقف است. او بهتر از همه ما می داند که چه خطری استانش را تهدید می کند. نقطه ضعف های خوزستان را هم بهتر از ما می شناسد. می داند که به عرب و عجم خوزستان نمی تواند وعده سر خرمن بدهد. سر خرمن کجا بود؟ آب تا زانوی شهری ها بالا آمده، دهاتی ها که جای خود دارند. هر کاری قرار است بکند همین الان باید بکند؛ و بنده خدا دارد می کند. آوردن این همه نیرو پای کار و هندل کردن لشکر عظیم داوطلب ها ساده نیست.