اوج رونق اصفهان متعلق به دوره صفویه است، دورانی که درخشان ترین فراز تاریخ ایران بعد از اسلام به شمار می رود. اما بخش مهمی از تاریخ تهران، با دوره قاجار و پهلوی گره خورده است که مایه مباهات نیستند؛ به همین دلیل در تهران با عمارت ها و نمادها و یادمان هایی مواجه هستیم که نمی توان آنها را به اعتبار صاحبانشان زنده نگه داشت، چرا که موسسان و سازندگان آن خود نزد مردم معتبر نیستند. اما تهران شهری زنده است، ولی نه تنها زنده به تاریخ یا جغرافیایش. تهران زنده است به مردمش که همواره تاریخ ساز و سرنوشت آفرین بوده اند، همان کوشندگان گمنام انقلاب مشروطه، ملی شدن صنعت نفت، پانزده خرداد، انقلاب اسلامی و سال های