بی شمار لحظه در زندگی هر آدمی وجود دارند که می توانند نقاط عطف تعیین کننده باشند. دوراهی هایی که بر سر آنها، تصمیم گیری برای اینکه به چپ بروی یا راست، می تواند همه چیز را عوض کند و از تو آدمی یکسره متفاوت بسازد.

بارها و بارها به این فکر کرده ام که پزشک بودنم محصول چند دوراهی، چند لحظه حساس تصمیم گیری، چند «بکنم» یا «نکنم» است. در زندگی چند شانس دیگر را پوچ کرده ام و چندبار احتمال خیاط شدن، آشپز شدن، مهندس هوا و فضا شدن، از بیخ گوشم گذشته است تا آخرش رسیده ام به روزی که «در پیشگاه قرآن کریم به خداوند قادر متعال» سوگند خورده ام که «در این راه پرفراز و نشیب جز به صلاح بیمار نیندیشم، بهبود بیمار را بر منافع مادی و امیال نفسانی خود مقدم بدارم، راز بیمار را بر کسی فاش نکنم وحفظ و ارتقای سلامت جامعه را جزو وظایف اساسی خویش بدانم.»