هر روز قبل از رسیدن به سر کوچه، راهم را دور می کنم و از کوچه پشتی می گذرم و به خانه قدیمی یک طبقه ای نگاه می کنم که مامن گربه های کوچه است.

گربه ها، ریز و درشت و سیاه و سفید پشت پنجره آشپزخانه پیرزن صاحبخانه می نشینند و در کمال آرامش منتظر ناهار یا چاشت روزانه خرخر می کنند و گوش می خارانند و لابد شادند.

بعد اما راهم را ادامه می دهم و از کنار بقیه گربه های شهر می گذرم، گربه خاکستری ته کوچه که یکی از بچه هایش دست ندارد و چشم آن یکی هم سرخ و مریض است و عن قریب کور می شود، گربه زرد دم دکان جگرفروشی ده ونک، گربه سیاه ساختمان پارک پرنس، گربه خال مخالی کوچه نوربخش که بچه هایش را آورده