همین که بعد از گذشت 50 سال از زمان ساخت یک فیلم، همچنان برای به دست دادن روایت های تازه ای از آن در میان اهل نظر اشتیاق وجود دارد، به خودی خود موقعیت مکث برانگیزی است. از فیلم «گاو» می نویسم که امروز در خانه سینما به نمایش درمی‎آید. به بهانه روز ملی سینما از یک سو و گذشت نیم قرن از ساخت فیلم از سوی دیگر. فیلمی متعلق به جریان موج نو سینمای ایران و از این منظر همردیف با «قیصر» مسعود کیمیایی و «آرامش در حضور دیگران» ناصر تقوایی. «گاو» مهرجویی در بطن جریان موج نو هم یک کارکرد ویژه داشت: آشکارترین مرزبندی میان سینمای متداول و گیشه پسند و سینمای نامتعارف و خاص. به عبارتی «گاو» محسوس ترین خط ‎کشی میان