«سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» درحالی چندی پیش به «وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی» تبدیل شد که این تغییر موافقان و مخالفان خود را داشت و در نهایت، این موافقان طرح در بهارستان بودند که رای شان بر مخالفان چربید.

استدلال اصلی برای این تغییر آن بود که سازمان میراث فرهنگی به حیاط خلوتی برای دولت های مختلف تبدیل شده و دست کم در چند دولت اخیر نزدیک ترین افراد به رییس جمهور، زمانی که از رسیدن به کرسی های وزارت های مختلف بازمی ماندند، به سمت ریاست سازمان مذکور منصوب می شدند؛ به این ترتیب این انتصاب های سیاسی به دلیل بی تجربگی منصوبان در سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، از سوی کارشناسان به عنوان سمی مهلک برای توسعه سه حوزه ماموریتی آن شناخته می شود.