اسارت؛ روایتگر دردها و رنج هاست، گاهی ما خودمان را اسیر می کنیم، اسیر بندهای زندگی، اسیر داشته های موقتی، اسیر تنهایی و... باید از این اسارت رها شد و این خودمان هستیم که می توانیم بدون دلبستگی و ماندن در زندان داشته هایمان، زندگی کنیم.