یکی از با ارزش ترین و جالب ترین آثار تاریخی شهرستان هوراند قلعه پشتو یا پشتاب است که بر بلندترین کوه بین روستاهای پشتاب و کوجان قرار گرفته است . روستای پشتاب در 12 کیلومتری غرب هوراند و 50 کیلومتری اهر واقع شده است. نرسیده به هوراند تابلویی کنار جاده وجود دارد که مسیر قلعه را نشان می دهد که راه کوهستانی خاکی، در سمت راست جاده اصلی است. قلعه از هر سه طرف توسط پرتگاه هایی احاطه شده و تنها راه ورودی به قلعه معبری است از سمت شمال با 220 پله سنگی. صعود به آن بدون استفاده از تجهیزات سنگ نوردی امکان پذیر نیست.  برای رسیدن به تنها معبر هم باید صخره های قلعه را دور بزنیم  تا در ضلع شمالی آن به نردبانی فلزی که توسط کوهنوردان استان تعبیه و نصب شده برسیم. بدون این نردبان، افرادی که آشنایی کافی با سنگ نوردی ندارند، راحت نمی توانند از این قسمت صعود کنند. بعد از بالا رفتن از نردبان وارد معبر بسیار کم عرضی می شویم که باید چسبیده به سنگ از آن قسمت عبور کنیم. در بخشی از این مسیر سیم بکسلی روی سنگ ها نصب شده که به عنوان طناب ثابت استفاده می شود. بخشی از مسیر را هم با کمک طناب و سیم بکسل باید رد شویم و به پله های سنگی قلعه برسیم. در طول مسیر هم باز به جاهایی می رسیم که یا مجبوریم دست به سنگ شویم و خودمان را بالا بکشیم  و یا به صورت چسبیده به سنگ و با احتیاط رد شویم. کلا مسیر قلعه کاملا صعب العبور بوده و صعود به آن برای افراد  مبتدی خطرناک است. خلاصه بعد از حدود 2 ساعت کوهنوردی و دست و پنجه نرم کردن با سنگ ها و صخره های بزرگ به بالای قلعه می رسیم که چیزی از آن باقی نمانده. تنها آثار باقی مانده از قلعه، همان پله های سنگی به علاوه تعدادی حفره های کوچک و بزرگ در بالای قلعه است که گویا برای روشن کردن آتش و علامت دادن به کار می رفته است. تا جایی که مشهود است این قلعه بیشتر یک قلعه دیده بانی بوده تا مسکونی. از محل این دژ، قلعه قهقهه و دره رود قره سو که از پای آن می گذرد دیده می شود. غالب دژهای منطقه ارسباران از یکدیگر قابل رویت هستند و احتمالا این دژها در ادواری و از جمله دوره جنبش خرمدینان آذربایجان که به احتمال قوی در تصرف آنان بوده اند به واسطه علایم آتش های شبانه با همدیگر ارتباط پیدا می کردند.