«یک صبح تجربه این را خواهید داشت که از خواب بیدار شوید و ببینید نیمی از صورت تان پاک شده. بعد است که یا به سمت فاجعه می روید یا با همان نیمه پاک نشده زندگی جدیدی را آغاز می کنید. اما بسیاری از ما یک صورت نیمه پاک شده داریم؛ صورتی که هی آن را پاک می کنیم، پاک می کنیم، پاک می کنیم تا بالاخره محو بشویم.»

بهاءالدین مرشدی در مصاحبه ای با ایبنا گفته: «هویت، رابطه میان افراد یک خانواده و روابط متقابل میان آدم ها درونمایه این اثر را تشکیل می دهند.» این یک حقیقت است که دیگر هیچ درونمایه تازه ای برای روایت هیچ داستانی وجود ندارد. هرچه بوده گفته شده و هرچه هست تکرار همان قبلی هاست، در شمایلی تازه.