«در انتظار سوار شدن به هواپیما جلوی باجه ایستاده بودم. خانواده ای از فاصله بین مسافران صف کشیده و باجه ها عبور کردند و به طرف یکی از متصدیان رفتند. اعضای خانواده، زن و مرد و دختر نوجوانی بودند که به ظواهر مسلمانی آراسته بودند. زن و دختر چادر مشکی به بر کرده و مرد پیراهن یقه بسته و کت و شلوار به بر و انگشتر عقیق به دست داشت. مرد با متصدی مربوطه چند جمله ای رد و بدل کرد، چمدان های شان را تحویل داد، بلیت های شان را گرفتند و رفتند. زمزمه ها از لحظه ای که آن خانواده جلوی باجه رفتند شروع شد؛ حتی یکی، دو نفر به اعتراض صدای شان را بلند کردند و گفتند: «ما مدتی است اینجا ایستاده ایم.» فکر کردم نه علت