با وجود تمام اجحاف ها، «خانه پدری» فیلم خوبی نیست! و این بد-بودگی هیچ ارتباط با فکر پشت اثر که از سال ها پیش تا به امروز درباره اش گفته اند؛ تاریخ مردسالاری و ریاکاری ایرانیان، سرکوب زنان و زنانگی، تعصب پرستی و... ندارد. مساله فراتر از توفان رخدادها که در خانه پدری مان می گذرد، بنای «خانه پدری» است؛ ساختمان اثر که با بادی فرو می ریزد. دیگر مهم نیست که فیلم درباره چیست که اصلا خانه ای نیست. «خانه پدری» از دور زیباست و توقیف ها و نابرابری ها و نامردی های این 6 سال -متاسفانه- این خانه را سخت تر از چیزی که هست جلوه داده. با نزدیک شدن است که می توان سستی بنای خانه را دریافت، در کنار آن همه نکات دلپذیر