تا پیش از این چند روز، سینمای ایران بعد از مشکلاتی که در دوسه ماه گذشته از سر گذرانده بود، داشت به روزهای امیدوار کننده ای می رسید. فیلم های نمایش داده شده در تابستان به لحاظ کیفی توان جذب مخاطب را نداشتند و جوابگوی سرمایه صرف شده خود نبودند، ضمن اینکه برنامه ریزی خوبی هم برای اکران تابستان صورت نگرفته بود. به همین جهت سینما یک نوع سرما را در فصل گرم سال تجربه کرده بود و بعد از طی کردن این مسیر، سالن های سینما با رونق و پیشرفت گیشه دوباره همراه شده بود. فیلم های مطرب، چشم گوش بسته، خانه پدری و هزارتو باعث روشن شدن چراغ سینماها شده بودند و گیشه فیلم ها تکان حسابی خورده بود.