تری ایگلتون سال ها پیش در «پیش درآمدی بر نظریه ادبی» درباره ماهیت ادبیات یا به عبارتی تعریف ادبیات موضع ذات ستیزانه تندی گرفته بود و گفته بود که ادبیات چیزی به نام ذات یا جوهر ندارد و به این اعتبار نوشته هایی که با عنوان متون ادبی شناخته می شوند، هیچ صفت یا حتی صفات مشترکی ندارند. ایگلتون سال ها بعد و در کتاب «رویداد ادبیات» اگرچه هنوز موضع قبلی اش را قابل دفاع می داند؛ اما با فاصله گرفتن از موضع ویتگنشتاینی خود دایر بر تعریف ناپذیر بودن ادبیات، آن را رویدادی تعریف پذیر می داند و به چند مولفه اصلی اش اشاره می کند: «خیالی بودن»، «خیال انگیز بودن»، «زبان محور بودن»، «اخلاقی بودن» و «پراگماتیک