اعتماد مهم ترین سرمایه اجتماعی در رابطه بین حکومت و مردم است. در سنت اسلامی و در سنت اندیشه غربی این مساله جزو اصول اولیه حاکم بر روابط سیاسی و اجتماعی تلقی می شود. امام علی در نامه به مالک اشتر می نویسد: «بهترین چیزی که حسن ظن والی را نسبت به رعیتش سبب می شود، نیکی کردن والی است در حق رعیت و کاستن از بار رنج آنان و به اکراه وادار نکردن شان به انجام کارهایی که بدان ملزم نیستند و تو باید در این باره چنان باشی که حسن ظن رعیت برای تو فراهم آید. زیرا حسن ظن آنان، رنج بسیاری را از تو دور می کند.» حسن ظن پایه اعتماد است و حکومت بیشتر از مردم باید سبب این حسن ظن را فراهم کند. از دست رفتن یا زوال اعتماد