جمعه ها تحریریه روزنامه خلوت و ساکت است و تقریبا نیمی از همکاران به رسم شیفت های یک هفته در میان، حضور ندارند. به دلیل همین سکوت، معمولا آن چیزی که بیش از روزهای دیگر در تحریریه شنیده می شود، صدای کیبورد و فرآیند تایپ دوستان و همکاران روزنامه نگار است. احتمالا در دوره های مطبوعاتی و روزنامه نگاری پیش از ما، سکوت جمعه ها از این هم بیشتر بوده و در نبود رایانه، تنها وضعیت حاکم، نوشتن یادداشت و گزارش و خبر با قلم روی کاغذ بوده که طبیعتا کمترین صدای ممکن را داشت. الغرض این که، اگرچه همواره جای خالی دوستان و همکارانی که در استراحت و مرخصی به سر می برند و مثل جمعه های یک هفته در میان، شیفتشان