فریبا وفی اول بهمن ماه سال 1341 در تبریز به دنیا آمد و از نوجوانی به داستان نویسی علاقه مند بود.

نخستین مجموعه داستان های کوتاه او به نام «در عمق صحنه» در سال 1375 منتشر شد و دومین مجموعه، بانام «حتی وقتی می خندیم» در سال 1378 چاپ شد. «این خانه که آمدیم تصمیم گرفتم اینجا را دوست داشته باشم. بدون این تصمیم، ممکن بود دوست داشتن هیچ وقت به سراغم نیاید. سروصدا زیاد بود و روز اول انگار برای آشناتر شدن ما با محیط، آقای هاشمی دختر چهارده ساله اش را زیر شلاق گرفت و فحش هایی که معجونی از چند زبان بود، مثل سنگریزه هایی توی حیاط خلوت ما ریخت.» بخشی که خواندید از کتاب «پرنده من» اثری دیگر از فریبا وفی است که در سال 1381 منتشر شد و مورد استقبال منتقدین قرار گرفت. این کتاب برنده جایزه بهترین رمان سال 1381، جایزه سومین دوره جایزه هوشنگ گلشیری و جایزه دومین دوره جایزه ادبی یلدا شد و از سوی بنیاد جایزه ادبی مهرگان و جایزه ادبی اصفهان موردتقدیر واقع گشت. رمان «پرنده من» ، رمانی زنانه و راوی داستان زنی است خانه دار که از شرایط زندگی یک زن و مادر می گوید و مشکلاتی که با آن دست وپنجه نرم می کند. در نگاه اول، «پرنده من» نمونه ای دیگر از رمان های نویسندگان زنی به نظر می رسد که قهرمان اول آن ها زنی خانه دار است و در آن قرار است صدای زن خانه دار و دغدغه های روزمره فضای اندرونی ثبت شود، یعنی اثری که در دل سنتی جای می گیرد که زویا پیر زاد و گلی ترقی غالبا از نمونه های شاخص آن تلقی می شوند. اما از قرار معلوم این رمان تفاوت هایی اساسی با برداشت رایج از این سنت دارد. هدف رمان «پرنده من» نه صرفا صدا دادن به زن و ثبت زندگی روزمره زنان خانه دار، بلکه ثبت حضور تناقضات کلی جامعه در دل زندگی روزمره زنانه و فضای اندرونی خانه است.علاقه مندان می توانند این کتاب را باقیمت 22500 تومان تهیه و مطالعه کنند.