دنیای اقتصاد - تبریز : چرم تبریز و کفش های تولیدی در آذربایجان شرقی که توانسته افزون بر 40 هزار نفر را در این حوزه به اشتغال وادارد مدتی است با مشکلات ریزودرشت دست وپنجه نرم می کند. گفتنی است که بیش از 60 درصد کفش ایران در تبریز تولید می شود، همچنین بیش از 90 درصد کفش چرمی دست دوز حاصل هنرنمایی مردمان این استان است. تبریز به عنوان پایتخت چرم و کفش کشور، قطب تولید این کالا در کشور است و نخستین کارخانه مدرن چرم سازی در این شهر در سال 1310 تاسیس و در سال 1311 به بهره برداری کامل رسید.

بیش از 40 هزار نفر هم در کار تولید کفش تبریز فعالیت دارند و بیش از 4 هزار تولیدی بزرگ و کوچک در تبریز در حال تولید انواع کفش برای مردم ایران و سایر کشورها هستند. در دهه های اخیر صنعت کفش در تبریز همگام با تحولات در جوامع صنعتی و سوق دادن به سوی ماشینی شدن و استفاده از مواد مصنوعی به عنوان یک ضرورت وارد میدان استفاده از فناوری جدید برای تولید کفش شده است، متاسفانه طی دو سال اخیر بین 20 تا 30 درصد واحدهای تولیدی از زنجیره تولید حذف شده اند و مجموعه های باقی مانده هم با 40 تا 50 درصد ظرفیت خودکار می کنند این در حالی است که با افزایش قیمت ارز و سایر نوسان های قیمتی، صنف کفش با چالش های جدی تری روبه رو شده است. کهنه و فرسوده بودن ماشین آلات و تجهیزات، به روز نشدن مهارت مدیران و کارگران و نیز تبعات تحریم های اقتصادی از دیگر مشکلات این صنعت هستند. مشکل دیگری که این روزها کاروبار کفش دوزان تبریزی را دست خوش خود قرار داده است کمبود مواد اولیه و چرم برای ادامه کار و بقا در بازار است. رئیس اتحادیه کفاشان تبریز بابیان اینکه 40 هزار نفر در تبریز به صورت مستقیم در صنعت کفش فعالیت می کنند و بیش از 110 هزار نفر نیز در این شهر از این صنعت ارتزاق می کنند، تصریح می کند: زنده نگاه داشتن این صنعت حمایت بیشتر مسوولان کشوری و استانی را می طلبد.