شهید مدافع حرم احمد رضایی، بهار سال 65 در روستای شهیدپرور اوندر از توابع شهرستان کاشمر در خانواده ای مذهبی، کشاورز و متوسط جامعه دیده به جهان گشود. در سال 91 به استخدام سپاه پاسداران درآمد. پس از گذراندن آموزش های لازم در پادگان آموزشی شهید هاشمی نژاد به عنوان فرمانده گروهان آموزشی مشغول به خدمت شد. سپس در خرداد سال 1394 جهت ادامه خدمت به تیپ زرهی 21 امام رضا(ع) نیشابور پیوست. در حالی که هنوز چند ماهی از شروع زندگی مشترکش نمی گذشت به صورت داوطلبانه دی ماه سال 94 به صف مدافعان حرم پیوست. احمد رضایی، 14 بهمن همان سال، شهد شهادت را نوشید.شهید مدافع حرم احمد رضایی در وصیت نامه خود خطاب به مادرش نوشته بود: «مادرم می دانم که موقع رفتن من خیلی نگران بودید ولی هروقت دلت یاد عزیزانت کرد حتما حضرت زینب(س) را یاد کن؛ از مصیبت های حضرت زینب(س) یادت بیاید. مادرم برای اینکه کمی از نگرانیت کم شود می دانی حضرت عباس(ع) برای چی لب فرات آب نخورد؟ چون امامشان تشنه بود. مادر می دانی حضرت قاسم با اجازه کی وارد میدان شد؟ با اجازه مادرش.مادرم اگر در قیامت بپرسند که جهاد در سوریه برای فرزندان شما مهیا بود، برای چی نرفتند، چه جوابی داری بدهی آیا می خواهی بگویی که در هشت سال دفاع مقدس ما وظیفه خود را انجام داده ایم؟ نه مادر جان پس حضرت ام البنین هم می بایست یکی از فرزندانش در کربلا شهید می شدند. مادرم و پدرم حالا می توانید سرتان را بالا بگیرید و بگویید خدایا این امانت را از ما بپذیر.»