آرشیو چهارشنبه ۲ بهمن ۱۳۹۸، شماره ۷۲۶۲
بچه های کوچه پشتی
۱۶

بچه کوالایی که در آتش گیر افتاده بود

مرجان قندی

من کوالا هستم، از حیوانات بومی استرالیا که در جنگل هایی که پر از درختان اوکالیپتوس است زندگی می کنم. من عاشق اوکالیپتوسم. صبحانه، ناهار و شام برگ اوکالیپتوس می خورم، روی شاخه های این درخت می خوابم و بازی می کنم و کل زندگی ام به این درخت گره خورده است. همه به من می گویند که خیلی تنبل هستم اما من اگر 18 تا 20 ساعت از شبانه روز را نخوابم خستگی ام درنمی رود و بعد حتی حال ندارم غذا بخورم. این از عادت های اخلاقی من است که روی همان درختی که غذا می خورم بساط خوابیدنم را پهن کنم. هیکل تپلی و دم کوچکی دارم اما دست و پاهایم ورزشکاری است چون هر شب با دست های پرقدرتم شاخه ها را می گیرم و بالا می روم و آن بالا شاخه به شاخه برگ های اوکالیپتوس را می خورم. هر کدام از شما اسمی دارید و اسمتان یک معنی یا داستانی دارد، من اسمم کوالا است و «کوالا» یعنی حیوانی که آب نمی خورد. در این چند روز که جنگل های استرالیا همان جایی که ما کوالاها زندگی می کنیم، در اثر دمای بالای هوا آتش گرفته و من و دیگر کوالاها که قبلا اصلا آب نمی خوردیم از گرمای زیاد آنقدر تشنه مان شده بود که به جای غذا هم دلمان می خواست آب بخوریم. به خاطر آتش سوزی چند روزی است که زندگی ما در خطر افتاده حتی تعدادی از دوستانم را از دست دادم اما بعضی از آدم ها خیلی دوستمون دارند و ما را از آتش نجات می دهند، برایمان آب می آورند و اگر جایی از بدنمان سوخته باشد پانسمان می کنند تا زودتر خوب شویم. ما کوالاها حیوانات بی آزار و مهربانی هستیم و از آدم ها می خواهیم تا بیشتر حواس شان به جنگل ها و درختان باشد چون خیلی از ما حیوانات فقط می توانیم در جنگل زندگی کنیم. پس لطفا حواستان باشد اگر برای پیک نیک به جنگل رفتید و آتش روشن کردید تا غذا درست کنید موقع ترک کردن جنگل حتما به بزرگ ترهایتان بگویید که باید از خاموش بودن آتش مطمئن شوند تا ما حیوانات که جنگل خانه مان است با خیال راحت زندگی کنیم و نگران اتفاق هایی مثل آتش سوزی نباشیم.