از صبح بیشتر از ده بار زنگ زده بود. من موبایل را گذاشته بودم روی میز. درست جلوی چشمم. اما نمی توانستم بردارم و جوابش را بدهم. رییس، کاغذها و نمودارها را پهن کرده بود و داشت درباره کارهایی که باید انجام بدهم توضیح می داد. زنگ موبایل را قطع کرده بودم اما مدام لرزش گوشی حواسم را پرت می کرد. یکی دوباری آمدم گوشی را بردارم و پیام بدهم که در جلسه هستم و زنگ می زنم. اما حرارت رییس و لحنش آنقدر جدی بود که اصلا نمی توانستم یک لحظه چشم از چشمش بردارم. از اتاق رییس که بیرون آمدم. بلافاصله زنگ زد. با لحنی عصبانی چند دقیقه ای بازخواستم کرد تا بعد اجازه بدهد که بگویم چرا نمی توانستم جوابش را بدهم. ماشینم