سه سال از ماجرای تلخ و دردناک آتش سوزی و سپس فرو ریختن ساختمان پلاسکو در سی ام دی ماه سال 1398 می گذرد. در این سه سال سعی کرده ام هر بار به مناسبت این واقعه دردناک یادداشتی بنویسم و احتمالا اگر عمری باشد، بعد از این هم چنین خواهم کرد. قطعا یادآوری آن رویداد دردناک، برای خانواده ها و آشنایان آتش نشانان ایثارگری که جان شان را برای نجات دیگران فدا کردند، تلخ و غمناک خواهد بود. اما قطعا تسلی خاطر آنهایی که با ریزش ساختمان پلاسکو داغدار شدند، با فراموشی و نسیان و بدتر از آن پشت گوش انداختن آن واقعه امکان پذیر نمی شود. متاسفانه جامعه ما در طول این سه سال تجربه های تلخ و ناگوار زیادی را از سر گذرانده