ز آغاز تاریخ، ایران و افغان

سرخوان دانش و اخوان نشسته

ز باغی دو سرو روان قد کشیده

به شاخی دو مرغ خوش الحان نشسته

این باغ، دو مرغ خوش الحان دارد. یکی ملک الشعرای بهار و دیگری خلیل اله خلیلی که هر دو در سبک خراسانی شعر فارسی درخشیدند. این سروده مقدمه گفتار خلیلی است در سوگ ملک الشعرای بهار. خلیلی خود چهره پرآوازه ای در ایران است تا جایی که کتاب های مستقلی درباره او و ایران نوشته اند.

در سال هایی که در وزارت فرهنگ و ارشاد بودم، همیشه نویسندگان، ناشران و محققان افغانستان یا کسانی که درباره آنها کار می کردند از جایگاه ویژه ای  برخوردار بودند. برخی از آنها در