عصر حاضر عصری است که در آن از مرگ سیاست سخن گفته شده است و این دقیقا به معنای بی میلی و عدم رغبت مردم به درگیری در سیاست های رسمی و نهادینه یا دولتی است. در جایی که مردم کماکان علاقه ای به این گونه سیاست از خود نشان می دهند، آن چه آنان را درگیر می کند معقولاتی کلان و انتزاعی نیست، بلکه سیاست، برنامه ها و اقدامات عملی مشخصی است که به زندگی روزمره آن ها ربط می یابد. از این منظر در وضعیت کنونی عالم برای آن که مردم به فعالیتی سیاسی علاقه مند گردند و در آن مشارکت نمایند سیاست باید اهداف کلانی مثل عزت و اقتدار ملی، مبارزه با خارجی، دفاع از کشور و نظایر آن را رها کرده و به جای آن به مسائلی نظیر بیکاری، افزایش دستمزدها یا کاهش مالیات ها و نظایر آن ها بپردازد.