اسکوچیچ به عنوان سرمربی جدید تیم ملی ایران انتخاب شد تا نفراول نیمکت تیم ملی در چهار بازی حساس پیش رو در مرحله دوم انتخابی جام جهانی وانتخابی جام ملت ها باشد.به محض انتخاب این سرمربی کروات پالس های مثبت و منفی زیادی به وجود آمد. دسته ای این انتخاب را منطقی و مثبت ارزیابی کردند و بعضی دیگرآن را منفی و توهین به مربیان داخلی قلمداد پنداشتند. اما اگرکمی منطقی به این مسئله توجه داشته باشیم انتخاب اسکوچیچ نکات مثبت و منفی زیادی را دردل خود جای داده است.حدود هفت سال است که اسکوچیچ به ایران آمده و دراین مدت به تیم و کشور دیگری نرفته است. ملوان، فولاد ، خونه به خونه بابل و نفت آبادان چهار تیم تحت هدایت او بوده اند. اوبا فوتبال ایران وطرز فوتبال بازی کردن بازیکنان ایرانی و سلیقه علاقه مندان آشناست واین یک حسن بزرگ است. هرمربی خارجی اگر می خواست به ایران بیاید نیاز به زمان داشت تا خودش را با شرایط جدید وفق دهد اما اسکوچیچ این مشکل را ندارد و با توجه به نزدیکی مسابقات، این یک فاکتورمثبت و مهم محسوب می شود.شنیده می شود اوبا حدود 200 هزاردلار وحتی به صورت ریالی با فدراسیون فوتبال به توافق رسیده است. بدون تردید او از گزینه های داخلی که کاندید شده بودند مبلغ بیشتری را دریافت نمی کند واین یعنی دیگر دغدغه شکایت وغرامت تا حد زیادی وجود ندارد. با توجه به جمیع جهات او برای فدراسیون در حال حاضر نمی تواند دست بالا را داشته باشد و با شرایط فدراسیون کنارمی آید. آخرین و شاید مهم ترین نگرانی پیرامون اسکوچیچ این است که او دراین سال هایی که به فوتبال ایران آمده نزدیکان چندان خوشنام ومورد اعتمادی را ندارد وهمین مسئله حواشی را درباره او به وجود آورده است. مطمئنا با حضور در تیم ملی ایران و ذره بینی که رسانه ها و مردم برای رصد اودراختیاردارند باعث می شود تا همه چیز به صورت دقیق ترمشخص شود. گرچه خود اسکوچیچ هم می داند که در بزرگترین چالش مربیگری خود باید مراقب همه اتفاقات حول وهوش خود باشد.