کنوانسیون میراث جهانی نام عهدنامه ای بین المللی است که در 16 نوامبر 1972 میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید و موضوع آن حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارند. کشور ایران سه سال پس از تصویب این عهدنامه در 26 فوریه سال 1975 برابر با چهارشنبه هفتم اسفند 1353 به کنوانسیون میراث جهانی پیوست.

محوطه های میراث جهانی:(World Heritage Sites) به مجموعه اماکن تاریخی، فرهنگی یا طبیعی ثبت شده در سازمان میراث جهانی (WTO)  مانند شهر، روستا، جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه و... گفته می شود که طی فرایندی پرونده ادعاشده توسط کشور صاحب این محوطه بررسی و به رای گذاشته شده و با رای اعضا در فهرست میراث جهانی پذیرفته شده است. سایت هایی که در این فهرست قرار گرفته و به ثبت جهانی می رسند.