رنج، واقعیتی است که همه ما در طول زندگی آن را تجربه می کنیم. این امر چنان قطعی و فراگیر است که مکاتب و جنبش هایی نیز در طول تاریخ با هدف ارائه نسخه ای برای رهایی از این رنج به عنوان همراه همیشگی آدمی شکل گرفتند.

رنج را هر چه تعریف کنیم قدر مسلم آن است که همه بارها و بارها آن را احساس کرده ایم، حال هر بار به نامی و به شکلی. چرا که همواره «امر ناموافق با نفس» - به قول فارابی - در دنیایی که هیچ چیز آن قطعی نیست به وفور وجود دارد. رنج در نگاه ابن سینا هم با نوعی از ادراک ویژه موجود زنده هم معناست؛ تا مادامی که «روح از بدن مفارقت نکرده باشد» لااقل در دنیایی که تاکنون کیفیت و ماهیت آن را درک