سه هفته پیش، تنها سه هفته پیش بود که گزارشم را با این کلمات شروع کردم: «ووهان چین امروز ماجرایی شبیه رمان کوری ژوزه ساراماگو دارد از سر می گذراند؛ شهری در قرنطینه، 11 میلیون جمعیت محبوس، خیابان های خالی، دود، بوی سوزنده مواد ضدعفونی کننده و...» حالا فقط سه هفته گذشته و ما هم داریم همان فضا را تجربه می کنیم. نمی گویم وضعیتی کاملا مشابه ووهان که مرکز اصلی شیوع کرونا در جهان است اما دست کم در چند روز اخیر شرایطی کاملا غیرمنتظره و باور نکردنی را از سر می گذرانیم. کرونا شیوع پیدا کرده و ما هم نگرانی هایی شبیه مردم ووهان داریم، هرچند بدون قرنطینه و تصاویر وحشتناکی که از این شهر دیده ایم.