در نظام حکمرانی ملی، نیازمند مکانیزم های متعددی برای حرکت به سمت جلو و گرفتار نشدن در بن بست هستیم. در همین راستا و طبق اصل 57 و 110 قانون اساسی، رهبری دارای وظایف و اختیارات مشخصی است که می توان حل مشکلات بین قوا همچنین تصمیم گیری درباره موضوعات کلان سیاستگذاری را از مهمترین موارد اصل 57 عنوان کرد.

به این ترتیب در مقاطع حساس، شاهد صدور فرمان هایی از جانب رهبر انقلاب هستیم که به این فرمان ها القابی چون حکم حکومتی و یا دستور ولایی داده شده و این موضوع تازگی ندارد زیرا در دهه اول پیروزی انقلاب و در زمان امام خمینی(ره) موارد بسیاری از این احکام حکومتی از جمله تاسیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای عالی انقلاب فرهنگی، حتی مجلس خبرگان و... وجود داشت که با فرمان مستقیم امام(ره) تاسیس شده اند. تمام این موارد مصادیق حکم حکومتی بوده و این موضوع جدید نیست.