رسالت «قطره چکانی خبر» در نشت اطلاعات به صورت اندک به جای سانسور و در عوض به دست آوردن یا حفظ اعتماد عمومی است.

کار دیگری که قطره چکانی خبر می کند، خبر را ذره ذره به مخاطب می رساند و به اصطلاح آنقدر کار خبررسانی را کش می دهد که دیگر ارزش خبری خود را از دست می دهد تا با گذر زمان یا موج خبری جدید، خبر به حاشیه برود و از ارزش خبری اش کاسته شود. نمونه این خبر حمله موشکی ایران به پایگاه عین الاسد در آمریکاست. در این حمله که طبق گفته خود سربازان آمریکایی خسارات زیادی به این پایگاه نظامی وارد شد و حتی تخمین زده می شود بالغ بر 80 نفر در این حمله کشته شده اند؛ اما رسانه های آمریکایی و سی ان ان چگونه آن را مخابره کردند؟ اول به کلی آن را نفی کردند. پس از چند روز به تعداد اندکی سرباز که ضربه ملایم مغزی شده بودند، اشاره کردند و روز به روز تعداد این ضربه مغزی ها را بیشتر کردند! و هنوز زیر بار کشته شدن سربازهای خود نرفته اند. در اینجا قطره چکانی خبر باعث شده عطش به دانستن کم و کیف خبر با گفتن قسمت کمی از آن تا حدی برطرف شود و قسمت های مهم تر آن بعدا وقتی جامعه از حالت تنش خارج شد، گفته شود. همین اتفاق دقیقا درباره ویروس کرونا هم رخ داده است. کافی است نگاهی به سرخط اخبار ایران و جهان نگاهی بیندازید. 90درصد اخبار اخیر بی بی سی فارسی مربوط به اخبار کرونا در ایران است. اخباری که با بزرگ کردن ابعاد کرونا و با ناامیدی از شرایط مقابله با آن می گوید. از ایرانی هایی می گوید که کرونا را با خود به کشورهای دیگر برده اند و عامل انتشار آن شده اند. اینها را بگذارید کنار یک خبر کوتاه خنثی از زبان مقامات بهداشتی آمریکا با تیتر همه گیری کرونا در آمریکا؛ مساله زمان شیوع است نه احتمال شیوع که تلویحا می گوید کرونا اجتناب ناپذیر است و دولت آمریکا نمی تواند نقشی در آمدن یا نیامدنش داشته باشد! حالا چطور باید متوجه این بازی های رسانه ای شویم و از روح و روان خود در برابر آن محافظت کنیم. سوالی است که در شماره بعد تلاش می کنیم به جواب آن برسیم.