بکوشید تا رنج ها کم کنید/ دل غمگنان شاد و بی غم کنید. خداوند متعال را سپاسگزارم که سال و مجالی دیگر را برای زیستن در این جهان و در این پهنه زیبا، -ایران- فراهم کرد؛ فرصتی که شایسته است در مسیر کاهش درد و رنج و آلام بشری و ایجاد خوشبختی و سعادت و رفاه انسان ها؛ آن هم در این وضعیت دشوار و شیوع بیماری نفس گیر اخیر، از آن بهره برد. آرزویی که البته به سادگی و یکباره به دست نمی آید؛ چرا که تغییر و تحول در طبیعت و جوامع انسانی امری بطئی و تدریجی است و از پس دوره های زمانی طولانی حادث می شود؛ اما این به معنای سکون نیست و در پس آرامش ظاهری، جنب و جوشی وسیع و عمیق در جان جهان جاری است و هر از چندگاهی