سیل که راه می افتد، کوه و دره و خانه و دشت و همه را در خود می پیچد و می رود. آنچه پس از سیل می ماند نه مانند گذشته است نه به درد آینده می خورد، بیشتر توده ای از عبرت است بی بازگشت. دیگر فرقی هم ندارد که گل سرخ در آن موج توفنده بوده یا تیر و تخته. سیل، زمین لرزه، طوفان، آتشفشان، آفت چالش های طبیعی هستند و از این دست رویدادهای ویرانگر آدمی ساخته هم کم نداریم: جنگ، شایعه، دزدی، تحریم، انفجار و خرابکاری ریلی و هوایی و زمینی و دستکاری های زیستی. میان این همه رویداد دانسته و ندانسته چه بر سر آدم ها می آید؟ تازه این جدای از تنش ها و فشارهای برخاسته از زندگی روزمره و خرد و درشت های فردی و خانوادگی و