«حق نشر» یا به زبان انگلیسی (copyright)، به معنای حق مادی و معنوی پدیدآورنده یک اثر در  بهره برداری از اثر خود است. در کشور ما قدیمی ترین قانون در این زمینه، «قانون ثبت علائم تجاری» (1304) است؛ اما جامع ترین متن در حوزه مالکیت ادبی و هنری «قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان» (11/10/1348) است که با گذشت نیم قرن همچنان اصلی ترین متن محسوب می شود. طیف وسیعی از آثار هنری شامل کتاب، موسیقی، عکاسی، هنرهای تجسمی، معماری و... مشمول این قانون است. حق نشر به دو شاخه حق مادی و معنوی تقسیم می شود؛ «حق مادی» اثر هنری جنبه های تجاری را شامل می شود که انتقال دادنی است؛ اما «حق معنوی» به مفهوم تعلق اثر به آفریننده آن بوده و محدود به زمان و مکان نیست و نمی توان آن را انتقال داد.